Ben hangi doğru olanım senin söylediğin mi, yoksa senin gösterdiğin mi?

Ya da ben kimim?

Winnicott’un sahte benliği ve Lacan’ın gösterenle özdeşleşme meselesinin ruhsallıkta ki işleyişini Dolto şu şekilde açıklıyor. Ötekini memnun etmek amacıyla birine benzemek veya kimliklenmek.

Bu durum tam da imgeselde konumlanmaktır. (İmgesel aldatır, imgesel değişir) Sürekli sahnede olmayı, kendisini ve yaşamını başkasının gözünden seyretmeyi geçerli kılar.Mışş gibi kişilik olarak da duyduğumuz, gündelik hayatın sosyal medyalaşması gibi diyebiliriz.