Küçük bir nesne büyük bir arzu
Sembolik ödeme;çocuk her seans için çocuk sembolik bir şeyler (düğme,taş,çizim,para vs) ödeme yapar. Böylece orada kendisi istediği için bir irade, bir arzu, bir sorumluluk üstlendiğini gösterir.
Françoise Dolto’nun psikanaliz anlayışında çocukla yapılan her seans bir sembolik sözleşmeye dayanır.
Çocuk, her seans için bir düğme, bir taş, bir resim gibi küçük bir nesneyi analistine verir. Bu küçük ödeme, çocuğun kendi arzusu ile orada bulunduğuna dair bir mesajı içinde barındırır.Dolto çocukla analize başlamadan önce onunla bu sözleşmenin hususları konusunda anlaşır.Eğer ödemeyi getirmeyi bırakırsan artık bu sürece devam etmek istemediğini eğer ebeveynlerin bir sorun görüyorsa artık görüşmeye onlarla devam edeceğini belirtir.
Ne ailesinin zorlaması,
Ne okulun baskısı,
Ne de analistin koşulsuz kabulü…
Çocuk, sadece kendi istediği için gelir.
Bu sembolik ödeme, sadece bir “alışveriş” değil, çocuğun kendi iyileşmesi için bir parçayı feda edişidir. Bu feda, onun simgesel düzene adım atmasının sessiz bir ifadesidir:
Arzusu için bir şey sunar ve böylece özne olur.
Dolto’ya göre, işte bu yüzden çocuk, sadece konuşarak değil, bir şey sunarak da kendi sorumluluğunu üstlenmeye başlar.
Küçük bir düğme…
Küçük bir taş…
Belki de hayatı boyunca kendi arzusu için attığı en büyük adım.
